Pages

2013, ജനുവരി 18, വെള്ളിയാഴ്‌ച


അഗ്നി .............................................കവിത

നീയെന്നിലേക്ക് പെയ്ത അഗ്നിയായിരുന്നു,

അതില്‍ ഞാന്‍ വെന്തു കറുത്തു

എത്രയായിട്ടും ആ എരിതീനോവില്‍ നിന്ന്,

പൊള്ളല്‍ കുമിളകളില്‍ നിന്ന്, രക്ഷപ്പെടാനാവുന്നില്ല

ഒരിക്കലും കളിയായിപ്പോലും ഈ കടലാസുവഞ്ചിയെ നീ പരിഗണിച്ചിരുന്നില്ല

അതുകൊണ്ടാണ് നനഞ്ഞു കുതിര്‍ന്ന്‍ അതു മുങ്ങാന്‍ പോകുമ്പോഴും

ഇത്രയും ക്രൂരമായി നിനക്ക് നോക്കി നില്‍ക്കാനാവുന്നത്..

സ്നേഹത്തിന്‍റെ സ്നിഗ്ദ്ധതയായാല്‍ നീ മടുത്തിരിക്കുന്നു

ഒരിക്കലുമാ കാക്കത്തണലില്‍ ഇരിക്കാത്തവരുടെ ,

നൊമ്പരം നീയറിയുവതെങ്ങനെ?

ഇടയ്ക്കിടെ എന്‍റെയുള്ളില്‍ ചൊറിഞ്ഞു മാന്തി,നീ ചോര പൊടിയിക്കുന്നു.

അതില്‍ വിരല്‍ മുക്കി നിന്‍റെ കപടമുഖം ഞാന്‍ വീണ്ടും വരക്കുന്നു,

നിന്‍റെ പരിഹാസച്ചിരി ചുറ്റും അലയ്ക്കുന്നു...

സ്വന്തം മരണം!നടക്കുന്നത് ആ ഗുഹയിലേക്കാണല്ലോ

പുഴുവരിക്കുന്നത്,ജഡം  ഖബറില്‍ വെക്കുന്നത്

തനിച്ചു കുറെ കാലം ഓര്‍മകളുടെ കടല കൊറിക്കുന്നത്

ഒക്കെ ഉള്ളില്‍ കിടിലമായി വളരുന്നു .......

അധികപ്പറ്റായി ഈ സ്നേഹതീരത്ത്‌,

ജീവിക്കാന്‍ ഒരു ശലഭത്തിന്‍റെ യോഗ്യത പോലുമില്ലാതെ

ദൈവമേ!ഇഴയായ്‌ പിരിഞ്ഞ നരകാഗ്നിയുടെ,

കട്ടിപ്പുക മനസ്സിലേക്ക് സര്‍പ്പങ്ങളായ്‌ ഇഴഞ്ഞു കയറുന്നു

എവിടെയാണ് സമാധാനം,ശാന്തി?

ഒരു മനുഷ്യന് എവിടെയാണത് ലഭിക്കുക?

ഒരിക്കല്‍ കൂടിയാ തണലില്‍ എല്ലാം മറന്നൊന്നിരിക്കാന്‍ എത്രയാണ്കൊതി

വെറുതെ, സരസമായ വാക്കുകളുടെ ശീതളപ്പഴങ്ങള്‍ രുചിച്ചുകൊണ്ട്

ഈ തണല്‍ എന്‍റെതായിരുന്നില്ല,ഈ തണലെന്നല്ല ഒരു തണലും

എന്നിട്ടും ഒരു മോഹം ,ഒരിക്കല്‍ കൂടി ,ഒരിക്കല്‍ കൂടി മാത്രം.............

 

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ